Roestvrij staal heeft het vermogen om te corroderen in het medium dat zuur, alkali en zout bevat, namelijk corrosiebestendigheid; Het heeft ook het vermogen om atmosferische oxidatie, dat wil zeggen roest, te weerstaan; De omvang van de corrosieweerstand varieert echter afhankelijk van de chemische samenstelling van het staal zelf, de gebruiksomstandigheden en het type omgevingsmedia. Zoals roestvrij staal 304 heeft het in een droge en schone omgeving een uitstekende corrosieweerstand, maar wanneer het naar de kust wordt verplaatst, zal het snel roesten in de zeemist die veel zout bevat; 316 materiaal heeft goede prestaties. Dus in elke omgeving kan geen enkel soort RVS niet roesten.
Het roestvrijstalen oppervlak vormde een laag van extreem dunne en sterke fijne, stabiele chroomoxidefilm en kreeg vervolgens het vermogen om corrosie te weerstaan. Om de een of andere reden wordt deze film voortdurend beschadigd. Zuurstofatomen in de lucht of vloeistof zullen blijven binnendringen of ijzeratomen in het metaal zullen zich blijven afscheiden, de vorming van los ijzeroxide, het metalen oppervlak zal voortdurend worden gecorrodeerd, de roestvrijstalen beschermfilm zal worden vernietigd.
Een aantal veelvoorkomende gevallen van roestvast staalcorrosie in het dagelijks leven
Op het oppervlak van roestvrij staal heeft zich stof opgehoopt, dat aanhechtingen van andere metaaldeeltjes bevat. In de vochtige lucht zal het condenswater tussen het opzetstuk en het roestvrij staal de twee verbinden tot een microbatterij, waardoor een elektrochemische reactie ontstaat; de beschermende film wordt vernietigd, wat elektrochemische corrosie wordt genoemd; Het oppervlak van roestvrij staal hecht zich aan organische sappen (zoals meloenen en groenten, noedelsoep, slijm, enz.) en vormt organische zuren in het geval van water en zuurstof.
Het roestvrijstalen oppervlak hecht zich aan zure, alkalische en zoute stoffen (zoals alkalische decoratiemuren, kalkwaterspatten), wat lokale corrosie veroorzaakt; In vervuilde lucht (zoals de atmosfeer die grote hoeveelheden sulfide, koolstofoxide en stikstofoxide bevat) zullen zich zwavelzuur, salpeterzuur en azijnzuur vormen wanneer ze in contact komen met gecondenseerd water, waardoor chemische corrosie ontstaat.
Alle bovengenoemde omstandigheden kunnen de beschermende film op het oppervlak van roestvrij staal beschadigen en roest veroorzaken. Om er zeker van te zijn dat het metalen oppervlak helder en niet verroest is, raden wij daarom aan het roestvrijstalen oppervlak te reinigen en te schrobben om bevestigingen te verwijderen en externe factoren te elimineren. Het kustgebied moet roestvrij staal 316 gebruiken, 316 materiaal kan zeewatercorrosie weerstaan; Sommige chemische samenstellingen van roestvrijstalen buizen op de markt kunnen niet aan de overeenkomstige normen voldoen, kunnen niet voldoen aan de vereisten van 304-materiaal en zullen ook roest veroorzaken.
Posttijd: 27 september 2023
